Posts

Laatste deel, Kerstavond in a Circus Carol. Paden in de Sneeuw

Afbeelding
  Wat een avontuur. A Circus Carol komt tot een einde. Natuurlijk op Kerstavond. Overal verzamelen zich kleine groepjes, niet meer dan vier, om samen die twee wonderlijke dagen te beleven. Met elkaar te koken, iets teveel te snoepen, mooie muziek te luisteren, een cadeautje uit te pakken of elkaars aanwezigheid als het echte cadeau te zien. Hoe gaat het eindigen in de boerderij van de Grote Dame? En wie is Cora? Dank lieve schrijvers, voor jullie schitterende verhalen. Ik denk dat jullie de komende dagen nog veel zullen worden gelezen. Voor liefhebbers, alle verhalen staan ook op mijn blog.   Dank Leen, dank Raya, dank Eugenie, dank Ranjith, dank Beatrix, Erica en natuurlijk Larisse, want jij bent de meebedenker en hielp in de chaos en bovenal maakte naast twee verhalen ook die prachtige illustraties. Zalig Kerstfeest lezers en schrijvers. Paden in de sneeuw Door Felix Wilbrink Toen alle verhalen waren voorgelezen of waren beleefd,   zuchtte de Grote Dame. En alle aanwezige
Een reactie posten
Meer lezen

Deel 10, de Kok, een verhaal van Erica van Dooren. GANZENBORD

Afbeelding
  Bijna Kerst. Wit, zelfs, voorspellen ze, maar dat moeten we altijd eerst zien, toch? Bijna iedereen op de vlucht voor de corona op de boerderij van   de Grote Dame heeft zijn of haar verhaal verteld. Op een na, notabene haar zoon, de kok. Erica van Dooren wilde ook graag meedoen en wat was ik meteen al blij met haar.   Snuffelen op haar facebook, liefde voor koken en mooie oude kookboeken, liefde voor boeken en mooie covers en liefde voor muziek. Terwijl ik dit tik klinken de Rippingtons via mijn laptop, je moet het horen om te snappen. En Erica van Dooren schrijft, en hoe. Ga er maar even voor zitten. Deel 10 van A Circus Carol. GANZENBORD Door: Erica van Dooren   Het gezelschap van negen personen ging de keuken in en aan de eikenhouten tafel zitten. Die was groot genoeg om anderhalve meter afstand tussen de gasten te houden. ‘Schenk wijn in,’ zei de kok. Corton-Charlemagne , tien jaar oud, 2.700 euro per fles. Dat liet de Oude Clown zich geen tweede keer zeggen, dat was
Een reactie posten
Meer lezen

Deel 9, de ex van de Grande Dame. Een spel met geluk

Afbeelding
  De Ex van de Grande Dame We komen langzaam richting het einde van de mooie reeks prachtige verhalen uit a Circus Carol.   Dit karakter, de ex-minnaar van de Grote Dame, bleef lang liggen zodat Larisse en ik besloten het zelf te schrijven. Een hartstikke leuke samenwerking; raden jullie maar wie wat heeft geschreven. Morgen, lieve lezers wacht jullie nóg een schitterend verhaal, vrijdagavond sluiten we af. Wat gaat er nog gebeuren op de boerderij van de Grote Dame? Door Larisse en Felix Een spel met geluk Ik werp een laatste blik in de spiegel. Op mijn kleding is niets aan te merken. Mijn olijfgroene tweed vest met bijpassende klassieke tweed blazer en knickerbocker. Ik zie er uit om door een ringetje te halen. Kerstig zelfs. Maar mijn ooit gitzwarte golvende haar kleurt grijzer met de dag. En mijn buik, die buik, ik kan er niet meer omheen. Mijn zwakke plek. Het verraadt mijn passie voor het goede leven. Wat ziet ze toch in mij? Mijn Muisje, de grote liefde van mijn leven. Ho
Een reactie posten
Meer lezen

Deel 8 van A Circus Carol. Eugenie Keizer, Grijze Muis

Afbeelding
  De eerste vorstdag. Kan het mooier voor verhaal 8 uit onze wondere serie A Circus Carol. Het is de beurt aan Eugenie Keizer, keramiste te Cothen. Toen ik Eugenie leerde kennen, schreef ze verhalen, gedichten, ze schilderde, speelde piano, gaf boksles en blies zelfs enige tijd op een klarinet. Kortom eindeloos! Het kenmerk in al haar werk, doe het nooit zoals het wordt verwacht. Deel Acht, de Grijze Muis Veilig bij mij Door Eugenie Keizer  Ik was er altijd al hoor, maar men heeft mij nooit opgemerkt of gehoord of gezien. In het circus is genoeg ruimte om je uit het zicht op te stellen maar dan net zo dat je de anderen kunt zien en vooral kunt horen. Het oude circus heeft voor mij geen geheimen. In tegendeel….. Mijn relaties waren kort. Steeds weer werd ik ingeruild voor ander grijs. En hoeveel tinten dáárvan zijn! Moe van dat al dwaalde ik rond en rond en rond tot ik bij toeval bij het circus terecht kwam. Vermoeid trad ik de circustent binnen en wilde maar wat graag aan de s
Een reactie posten
Meer lezen

Deel 6 van A Circus Carol Het Lekkere Ding

Afbeelding
  De Grootste Liefde door Larisse Buijze Het Lekkere Ding nestelt zich op de schommelstoel en slaat een deken over haar benen. Heerlijk vindt ze het, hoe de warmte haar als liefde omarmt. De schommelstoel behoort eigenlijk toe aan de Grande Dame, maar voor deze gelegenheid mag Het Lekkere Ding haar troon bestijgen. Ze wordt er verlegen van. Haar koontjes kleuren nog roder dan de kerstballen aan de boom. Ze is niet gewend een gezelschap toe te spreken. Het maakt haar nog nerveuzer dan normaal en ze wiebelt een beetje. Dat doet ze altijd als ze opgewonden is. Ze wiebelt net genoeg om de stoel te doen schommelen en door het wiegen van de stoel voelt ze zich meer op haar gemak. En ook een beetje doordat de clown naast haar zit. Nog ietwat ongemakkelijk schraapt ze haar keel en dan begint ze te praten. Haar stem is hoog en danst als een kabbelend beekje. Eigenlijk maakt het helemaal niet uit wat ze vertelt. Vanaf het moment dat ze spreekt vult een ademloze stilte de ruimte. Zo wonders
Een reactie posten
Meer lezen

Deel 5 van A Circus Carol De Pastoor

Afbeelding
 Vandaag deel 5 van onze superkerstserie A Circus Carol. Als gast niemand dan orthopedisch chirurg Jan de Lint, die tegenwoordig  prachtige boeken schrijft, zoals `Ana Paes` een historische roman uit Nederlands Brazilië. Jan de Lint koos voor de Pastoor, of eigenlijk ik zag wel een beetje als een geestelijke, al is de Pastoor eigenlijk een bijnaam. Misschien omdat hij `Ana Paes` door een gereformeerde geestelijke laat vertellen. Lees zijn boeken. Maar eerst Jan´s knipoog in zijn bijdrage aan ons feest.  Kerstverhaal De Pastoor Het is lang geleden gebeurd, in de tijd dat de winters nog koud waren, dat we nog antraciet stookten in een potkacheltje. We hadden nog niet zo lang een telefoontoestel in huis, zo’n bakelieten monster met een draaischijf die ratelde en dat was al een technisch wonder, in díe tijd dus. Van mobiele telefoon hadden we nog nooit gehoord en het “mannetje-op-de-maan” bestond nog alleen in sprookjesboeken. We stuurden nog een ansichtkaartje naar huis als we op vakantie
Een reactie posten
Meer lezen

Deel 4 van A Circus Carol De Danseres

Afbeelding
  Kerstverhaal van De Danseres Beatrix Baerken   Ik twijfelde, nu of een andere dag? In de hoek van de kamer stond de kunstkerstboom een beetje troosteloos te zijn. Valt ook niet mee om een heel jaar opgevouwen in een ouwe kartonnen doos op zolder te staan.   Die enkele weken in een verwarmde kamer heb je dan wel echt nodig om weer wat in vorm te komen. Ik besloot om maar even door te pakken want als ik vlak voor kerst nog een boom moest optuigen kon je er donder op zeggen dat mijn gasten voor de verandering te vroeg zouden komen en dan zou ik me ongemakkelijk voelen. Ik trok de doos waarop ‘Kerstballen’ stond naar me toe, wetende dat ik mezelf dezelfde vraag zou stellen als ieder jaar: hang ik haar wel of niet in de boom? Ze lag bovenin, zorgvuldig verpakt in een laagje watten en daaromheen bubbeltjesplastic. Het porseleinen danseresje, de kleuren van haar tutu wat verbleekt en de schoentjes hier en daar afgeschilferd, maar de elegantie was in al die jaren even betoverend ge
Een reactie posten
Meer lezen